Isobel Evans
MA Peintio

Mae prif themâu fy ymarfer yn troi o amgylch ofn, pryder ac unigedd, gan fynd at ddelweddaeth yn aml mewn ffordd sy’n ennyn teimlad o’r annifyr; teimlad a ddisgrifir fel ansicrwydd neu anghysur sy’n deillio o’r cyfarwydd yn troi’n rhyfedd neu’n aflonyddgar. Rwy’n gweithio fel arfer mewn cyfryngau cymysg, yn bennaf mewn du a gwyn, gan deimlo bod hyn yn helpu i bwysleisio dwyster emosiynol y pynciau rwy’n eu harchwilio. Mae’r palet monochromatig yn fwriadol; mae’n distyllu’r ddelwedd i’w ffurfiau hanfodol ac yn ychwanegu elfen o amwysedd, sy’n teimlo’n briodol ar gyfer y themâu sy’n rhedeg drwy fy ngwaith.

Yn weledol, mae’r gwaith wedi’i wreiddio mewn delweddaeth naratif, gan dynnu’n aml o gyfeiriadau gweledol ffilmig a’r tirlun gwledig rwy’n byw ynddo. Rwy’n defnyddio technegau sinematig i adrodd straeon sy’n tynnu ar y tensiwn a’r anniddigrwydd a geir yn aml mewn naratifau ffuglennol a di-ffuglen. O fewn y gwaith, mae ansawdd ffilmig i’r modd y caiff y delweddau eu hadeiladu. Yn aml, rwy’n creu ar gyflymder sydyn fel ffordd o gyfieithu delweddau symudol ffilm i fywyd llonydd; yn yr un modd, mae fy ngwaith yn aml yn cynnwys dyfais fframio, sef clod arall i’m cariad tuag at sinema.